توجه کردن به اين جزئيات که حالا سجده چطور باشه يا دست باز باشه يا نباشه قوم بني اسرائيل و ايرادهاي بني اسرائيلي را به ياد آدم مياره مثل گاو بني اسرائيل . خدا فرمود گاوي را ذبح کنيد و بني اسرائيل خودشان به دست خودشان موضوع را پيچيده کردن و پيدا کردن گاو را براي خودشان سخت کردند . ما هم با اين حرفها و اين جزئي نگريها فقط کارو براي خودمون سخت ميکنيم . وگرنه خدا رو همه ميشناسيم اين خداي با اين عظمت و لطف و رحمت کسي هست که نماز بنده رو قبول نکنه فقط به خاطر اينکه روي مهر بوده يا نبوده يا دست باز بوده يا بسته بوده ؟ واقعا خداوند را اينطوري شناختيد ؟ ما چه ميدونيم زمان پيامبر مهر بوده يا نبوده فرش بوده يا نبوده اصل سجده کردن هست و اون احساس قلبي ادم که در زمان سجده قلبا به حقارت خود در برابر افريدگار جهانيان معترف باشه فقط همين .